wonden helen,

maar littekens blijven.

en littekens zijn kwetsbaar.

makkelijk weer open te halen,

makkelijk weer terug te veranderen in een wond.

een brandende wond, die pijn blijft doen.

maar mijn wond ziet niemand, ik verstop hem achter een glimlach.

net zoals je een echte vond achter een pleister stopt.

net zoals hoe je een ''zelfgemaakte'' snee onder de mouw van je shirt verbergd.

maar deze wond is nooit meer weg te krijgen, hij is alleen maar te verbergen.

altijd blijf je hem zien en altijd blijf je hem voelen.

steeds als ik ergens zoveel van hou, dan gebeurd er iets.

en steeds als mijn wond bijna heel is wordt hij weer opengehaald.

en dan moet ik weer opnieuw beginnen met herstellen.

gewoon omdat mensen wat zeggen, ze hoeven het niet eens te menen. maar het verscheurd mijn hart weer.

bang voor mijn eigen fouten , en bang voor het oordeel van een ander.

het litteken zal voor altijd in mijn hart blijven zitten.